Afgelopen week ging ik op bakkamp in de Vogezen. Buitenlands desemkamp om precies te zijn.

Marjon (instagram @marjonendavidopdeboerderij) - de oprichtster van zuurdesembakkerij Grof in Antwerpen - liet ons kneden, opbollen en bakken dat het een lieve lust was. En zo passeerden heel veel platbroodjes, desembroden in alle vormen en soorten en eigen creaties zoals brood met rode biet, kruisbessen en geitenkaas de revue. Om nog maar te zwijgen van de desempizza’s, focaccia en kardemom- en citroen-maanzaadbollen.

Geoefend, geproefd, geaperitiefd, gefilosofeerd en zo veel meer. En tussendoor plukten we kersen, hingen we in de hangmat (ah ja, zo’n desem moet rijzen en dat vraagt tijd), maakten we pasta, douchten we buiten en werden we deel van het gezin. Heerlijk bakkamp!

Met een koffer vol bebloemde kleren, mijn eigen starter en desemcursus hield ik bij de retour nog een paar dagen halt aan de Semois om de hittegolf te trotseren. Onder een boom, in een naast het water, wat dromen en eindeloos Azul spelen.

Brood, water en spelen. Meer moest dat afgelopen week niet zijn.

Ondertussen ben ik hier thuis aan het experimenteren met mijn desemstarter. Het eerste voordeeg staat te rijzen. Benieuwd hoe dat gaat zonder de wijze raad van de juf en de andere bakkers.

Met dank aan de prachtige foto’s van Lien Van den Eynde (instagram @lien.vandeneynde) die het brood er precies nog krokanter liet uitzien.