24 juli.
Ik besef plots dat den Trizee Privee 9 kaarsjes uitblaast vandaag.
Toegegeven, ik ben er dit jaar niet zo mee bezig.
Al kreeg ik de afgelopen weken wel veel cadeautjes. Weliswaar om andere redenen. Om te troosten, wat zachtheid en warmte te brengen.
Heel veel lieve kaartjes en berichten. Van vrienden, familie en buren. Maar ook van klanten en sympathisanten van den Trizee. Dat verwarmt mijn hart. Als je catert, ben je er altijd op belangrijke momenten in mensen hun leven. En zij dus nu ook voor mij. Merci daarvoor. 🙏🏻
Veel eten ook. Curry's, soep, chili sin carne, zelfgeoogste groenten, quiche, taart, brunch aan huis gebracht (inclusief gezelschap) of een extra bord op de tafel waar ik gewoon mee mocht aanschuiven.
Liefde, troost, vriendschap en warmte gaat door de maag.
Uitgetest en goedbevonden. ❤️
Het zit al lang in mijn hoofd om iets met koesterkost te doen. Sinds een paar weken is dat idee weer hogerop geklommen in mijn moet-ik-echt-eens-werk-van-maken-lijstje.
Bloemen ook. Olietjes voor dat vastgelopen lijf. Kaarsen en zachte vilten hartjes. Ingezongen liedjes. En een hangertje en hartje om dichtbij te dragen.
En heel veel luisterende oren, warme armen en stevige schouders.
Ik pik hier stilaan terug wat draden op. Al schrijvend. Catering, afhaal en cowork mogen nog even zomerrusten.
En vandaag toch ook maar even hoera zeggen voor die 9 jaar mijn eigen zaak. Dat heb ik dan toch maar schoon gedaan. Ook in minder evidente tijden.
Die heb ik toch maar schoon gedaan, is uiteraard niet alleen ik. Trizee Privee zou geen Trizee Privee zijn zonder al die bemoedigende woorden, helpende handen en wijze raad op tijd en stond. Dankjewel en merci daarvoor.
Ook ons moeke heeft hier kilo's groenten gesneden, uren afgewassen en machines handdoeken en schorten gedraaid op piekmomenten. Ook al was dat nu niet echt haar hobby. Moederliefde noemen we dat. ❤️
Dus klink ik vandaag ook op haar.
Proost,
Liesbeth