74 jaar geleden trouwden mijn grootouders.
Goed van eten die dag. De menukaart hangt te pronken bij mij thuis. Een paar jaar geleden dook die ineens op toen het huis van de overleden broer van moe werd opgeruimd. En dus kaderde ik een kopietje in.
Indrukwekkend menu. Het mocht genoeg zijn die dag. Volgens mij was het bij de oudste zus van moe te doen. Met schotels die in de kelder op de grond gezet werden want er was geen koelkast.
Ik ga dat nog eens navragen hoe dat nu weer juist zat.
Het is van de fameuze moe in ieder geval dat ik de liefde voor goed eten heb meegekregen. En dat het genoeg mag zijn. Klaargemaakt met verse ingrediënten en veel liefde. Ondertussen heeft moe 97 jaar op de teller. In de kerstvakantie bakten we nog eens samen patatjes. Met gestoofde groenten en een gebakken ei'ke erbij. Meer moest dat niet zijn.
Al blijven sommige dingen.
In december ging ze bij den Okra kerst vieren. Goed van eten, Liesebeth (zo noemt ze mij). Rosbief. Met groentenkrans. En kroketjes. En daarna ijs. En na het eten een zanger. Ohhh, schoon liekes.
Ik denk een beetje zoals het 74 jaar geleden was. Het eten toch.
PS: Ook nog eens van mijn eten proeven? Dat kan elke maandag tijdens de coworklunch. Iets ander concept. Geen koninginnesoep of likeuren. Wel lekker vers eten boordevol seizoensgroenten. Geserveerd in ondernemend gezelschap. Reserveren is de boodschap.